ABW-296 ความลับของยามสายฝน

ในเช้าวันฝนตกอ่อน ๆ เธอเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน สวมเสื้อเชิ้ตตัวบางพร้อมกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว
สายตาที่สบกันบอกอะไรได้มากกว่าคำพูด เธอกระซิบข้างหูเบา ๆ ว่า “ขออยู่กับเธอแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ได้ไหม”
ทั้งคู่ใช้ช่วงเวลาที่เหลือในเช้าวันนั้นอย่างเงียบ ๆ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึก ความใกล้ชิดค่อย ๆ ก่อตัวเป็นจังหวะที่ผสานระหว่างหัวใจและร่างกายอย่างกลมกลืน
สิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ทางกาย… แต่มันคือความผูกพันที่ยิ่งลึกกว่านั้น